20. december 2018

Omdat ik zo vreselijk van horror met rare uitsnedes, ongemakkelijk scheve shots, dolly-zooms en vreemde geluidjes houd, heeft Netflix (speciaal voor mij) de serie Chilling Adventures of Sabrina, van origine een Archie Comic, een nieuw leven ingeblazen. Minder comedy, meer bovennatuurlijke rariteiten en bovenal ontzettend veel sfeer.

12. december 2018

Sick Note, een zwartgallige komedie van Britse makelij oorspronkelijk te zien op Sky en vol misselijke humor, staat sinds enige weken op Netflix. Tot dusver is er een seizoen 1 en seizoen 2. En die heb ik beide in hoog tempo gebinged. Alsof m'n leven er vanaf hing.

02. december 2018

Het derde seizoen van Daredevil te zien op Netflix begint bij waar de Defenders zijn gebleven en Daredevil zichzelf dus van onder een ingestort gebouw moet slepen. Je zou denken, na wat hij allemaal heeft meegemaakt, kan dat er ook nog wel bij. Maar de emotionele klap die het ongeluk teweegbrengt, blijkt vele malen ernstiger dan de fysieke.

26. november 2018

Mijn vorige blog over House of Cards begon ik, zo lees ik even terug, met enige tegenzin. Nu ik het zesde en laatste seizoen op Netflix heb gezien en dit blog letterlijk al weken heb uitgesteld, kan dat woord enige geschrapt worden. Ik heb er namelijk echt geen ene zak zin in.

11. november 2018

Ik dacht dat wordt weer lekker met het hart in de keel en opgetrokken knieën, handen geregeld voor m’n ogen, hard kapot gaan en doodsangsten uitstaan op de bank. (Want ja, dat vind ik leuk, ja.) En zo begon het eigenlijk ook, maar ruim voor het einde van aflevering twee is het overduidelijk dat The Haunting of Hill House van Netflix, naast een spannende horrorserie nog zo vreselijk veel meer is.

05. november 2018

Daar is-ie weer hoor. Mijn beste vriend van on demand-televisie, rots in de branding, het levende equivalent van de tragikomedie: Saul. Jimmy. Mij maakt het niet uit hoe hij genoemd wil worden. Dat het vierde seizoen van Better Call Saul van AMC gestreamd op Netflix geweldig zou worden is natuurlijk geen verrassing. Het visueel ophemelen van futiliteiten, het uitmelken van Murphy’s Law, het gaat me maar niet vervelen. Gewoon fantastisch. Vind ik. Moet ik dan nog een keer zeggen hoe geweldig...

20. september 2018

Eerlijk is eerlijk, ik heb dusver nog maar weinig goeds over Danny Rand weten te melden. Het scheelde ook maar weinig en ik had het tweede seizoen van The Iron Fist op Netflix overgeslagen. Maar als ik dat had gedaan dan was ik niet meer bij met de Marvels van Netflix en zou ik mijn Marvel-dossier dus niet up-to-date kunnen houden. En van die gedachte werd ik best wel een beetje verdrietig. Dus heb ik toch de televisie aangezet is het eigenlijk helemaal niet geworden wat ik ervan had verwacht.

12. september 2018

Ondanks dat ik als een blok was gevallen voor de sfeer van recreatieoord de Ozarks en het onderwerp grote hoeveelheden geld witwassen, vond ik het eerste seizoen van Ozark toch niet heel superspetterend. Maar het nu streamende tweede seizoen op Netflix heeft me blij verrast en voelt aan als een warm bad. Echt.

03. september 2018

Het ging wel, dat zesde seizoen van Orange is the New Black op Netflix. Maar ondanks dat ik me na wat uitzitten nog best heb vermaakt, is het volgens mij gewoon nooit meer zo leuk geworden als in de eerste seizoenen. Hierin draait het nog om hoe de lichtelijk bekakte Piper in de bak belandt en in al haar naïviteit de daar geldende omgangsregels moet leren. Met vallen en opstaan. Dat vind ik grappig, aandoenlijk, af en toe spannend en gewoon erg leuk.

18. juli 2018

Wat de f*ck hebben ze met mijn Shades in het tweede seizoen van Luke Cage van de Marvels te zien op Netflix gedaan?